Henryk Jerzy Łysakowski

-
Nazwisko Henryk Jerzy Łysakowski Urodzenie 7 czer. 1908 Warszawa, Pelcowizna - akt ur. VII-181/2258/1908
Chrzest Warszawa ( parafia Św. Floriana) Płeć mężczyzna Zgon 4 czer. 1982 Warszawa, ul. Gersona 25 wiek 73 lat Pogrzeb Warszawa, Cmentarz Bródzieński - kw. 60B rz.3 ID osoby I104 Podczaski Ostatnia modyfikacja 24 kwie. 2018
ojciec Stanisław Łysakowski, ur. 11 gru. 1880, Żelechlinek
, zm. 28 wrz. 1941, Warszawa, ul. Gersona 23
(wiek 60 lat)
matka Feliksa Sypuła, ur. 13 list. 1882, Rawa Mazowiecka
, zm. 14 luty 1965, Warszawa, ul. Gersona 23
(wiek 82 lat)
ID rodziny F5 Arkusz rodzinny | Wykres rodzinny
Rodzina Olimpia Zatrybowska, ur. 17 gru. 1914, Warszawa, Żerań
, zm. 5 czer. 2001, Warszawa, ul. Gersona 25
(wiek 86 lat)
Ślub 1936 Warszawa (parafia Św. Jadwigi) Dzieci 1. Jan Edward Łysakowski, ur. 27 luty 1938, Warszawa , zm. 19 maj 2014, Warszawa
(wiek 76 lat)
2. Żyjący Ostatnia modyfikacja 21 luty 2016 ID rodziny F51 Arkusz rodzinny | Wykres rodzinny
-
Mapa wydarzeń Urodzenie - 7 czer. 1908 - Warszawa, Pelcowizna Chrzest - - Warszawa ( parafia Św. Floriana) Ślub - 1936 - Warszawa (parafia Św. Jadwigi) Zgon - 4 czer. 1982 - Warszawa, ul. Gersona 25 = Łącze do Google Earth
Legenda szpilek
-
Zdjęcia Rodzeństwo Łysakowskich- foto ok. 1935 r. Rodzina Łysakowskich 1936 r.
Od lewej małżonkowie: Olimpia i Henryk Łysakowscy, Rozalia i Zenon Łysakowscy, Feliksa i Stanisław Łysakowscy, Helena i Tadeusz Kowalczykowie, Stanisława i Eugeniusz Podczascy.Henryk Łysakowski Zarząd "Zorzy" sp. z o.o.
Właściciele i zarząd "Zorzy" sp. z o.o. Pierwszy z prawej stoi Stanisław Łysakowski. Zdjęcie ~1918r.
-
Notatki - Studiował na Uniwersytecie Warszawskim na Wydz. Prawa i Nauk Politycznych. Zaangażowany w działalność Klubu Sportowego "ORDON" na Pelcowiźnie w Warszawie w latach dwudziestych i trzydziestych XX w., był czołowym zawodnikiem sekcji piłki nożnej i lekkoatletyki. Do wybuchu wojny w 1939r. pracownik Zakładów Amunicyjnych "Pocisk" Spółka Akcyjna w Warszawie. W czasie okupacji brał aktywny udział w organizowaniu państwa podziemnego: członek AK - pseudonim "Kowal". Był Naczelnikiem Wydziału administracyjnego Komendy Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa na m. st. Warszawę, podlegającego Departamentowi Spraw Wewn. Delegatury Rządu RP na Kraj. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie został członkiem PSL, opozycyjnego wobec linii politycznej partii komunistycznej. W styczniowych wyborach w 1947r. (sfałszowanych przez promoskiewskie partie) kandydował na posła do Sejmu Ustawodawczego w Okręgu nr 1 Warszawa-Miasto z listy nr 4 mikołajczykowskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego*).
W 1949 r. aresztowany, torturowany i maltretowany na przesłuchaniach przez UB**), skazany przez komunistyczny sąd (głośny proces E. Kraka i K. Moczarskiego) na 12 lat więzienia za działalność AK-owską i opozycyjną (prokurator żądał dożywocie). Więziony na ul. Rakowieckiej w Warszawie do 1956r. Po zwolnieniu z więzienia został zrehabilitowany. Podjął pracę w paxowskim INCO, w którym pracował do emerytury na stanowisku Z-cy Dyrektora Biura Nadzoru Gospodarczego ZZG. Działacz i członek zarządu Klubu Sportowego MARATON.
*) źródło.: "Kampania wyborcza i wybory do Sejmu Ustawodawczego 19 stycznia 1947". Wydawnictwo Sejmowe 1999 r.
**) źródło: "Widziane z ławy obrończej"- Aniela Steinsbergowa , Instytut Literacki -Paryż 1977 str. 60-61, 70.
- Studiował na Uniwersytecie Warszawskim na Wydz. Prawa i Nauk Politycznych. Zaangażowany w działalność Klubu Sportowego "ORDON" na Pelcowiźnie w Warszawie w latach dwudziestych i trzydziestych XX w., był czołowym zawodnikiem sekcji piłki nożnej i lekkoatletyki. Do wybuchu wojny w 1939r. pracownik Zakładów Amunicyjnych "Pocisk" Spółka Akcyjna w Warszawie. W czasie okupacji brał aktywny udział w organizowaniu państwa podziemnego: członek AK - pseudonim "Kowal". Był Naczelnikiem Wydziału administracyjnego Komendy Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa na m. st. Warszawę, podlegającego Departamentowi Spraw Wewn. Delegatury Rządu RP na Kraj. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie został członkiem PSL, opozycyjnego wobec linii politycznej partii komunistycznej. W styczniowych wyborach w 1947r. (sfałszowanych przez promoskiewskie partie) kandydował na posła do Sejmu Ustawodawczego w Okręgu nr 1 Warszawa-Miasto z listy nr 4 mikołajczykowskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego*).